FAQ srebro koloidalne
Spis pytań SREBRO KOLOIDALNE v 1.
Opracował: Bogdan Mokanek
Do czego człowiekowi potrzebne jest srebro?
Co to jest koloid?
Co to jest srebro koloidalne?
Jakie znamy rodzaje sreber koloidalnych?
Czym różni się koloidalne srebro jonowe od koloidalnego srebra niejonowego?
Które srebro jest właściwe do celów paramedycznych i dlaczego?
Czy są badania naukowe potwierdzające działanie srebra koloidalnego jonowego?
Czy są badania naukowe potwierdzające działanie nano-srebra koloidalnego?
Na jakie patogeny i choroby działa SK jonowe?
Jakie dawki stosuje się przy leczeniu srebrem koloidalnym jonowym?
Jaka jest fizjologia działania SK jonowego na patogeny i komórki ludzkie?
Jakie cechy powinno mieć dobre SK jonowe? Jak to sprawdzić, kontrolować?
Czym kierować się przy zakupie SK jonowego?
Jak wytwarzać samemu SK jonowe?
1. Do czego człowiekowi potrzebne jest srebro?
Srebro jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zanieczyszczenie środowiska powoduje znaczne zubożenie pożywienia w ten ważny pierwiastek. Dodatkowo w miarę starzenia się spada zdolność asymilowania srebra przez organizm. Prowadzi to do niedoboru, co z kolei upośledza układ odpornościowy. Minerały, a szczególnie pierwiastki śladowe są dla organizmu niezbędne, ponieważ bez ich obecności witaminy nie mogą być wchłaniane.
Właściwości bakteriobójcze srebra wykorzystywano już w czasach starożytnych. Wierzono, że przechowywanie napojów i żywności w srebrnych naczyniach uchroni je przed chorobami. Dlatego np. w Grecji piło się ze srebrnych pucharów i jadło na srebrnych półmiskach. Srebro stosowano już wtedy nawet w medycynie przemywając rany i lecząc infekcje bakteryjne.
W XIV w podczas epidemii dżumy w Europie dzieciom dawano do ssania srebrne łyżeczki by uchronić je przed chorobą. (nawet dziś stosuje się praktyki trzymania srebrnej łyżeczki w ustach by zniwelować objawy opryszczki).
Wraz z odkryciem i opatentowaniem antybiotyków srebro wycofano z użycia w Stanach Zjednoczonych, a także w większości innych krajów, pomimo, że antybiotyki działają jedynie na bakterie, a nie na wirusy, drożdże i grzyby, tak jak ma się to w przypadku srebra. (M. Robey „Colloidal Silver").
Obecnie jonowe srebro koloidalne przeżywa zasłużony renesans zastosowania. Zastępuje z powodzeniem antybiotyki, które niszczą zaledwie około 6 -7 bakterii, natomiast srebro koloidalne aż 650 wirusów, grzybów, pleśni i bakterii. Jonowe srebro koloidalne w przeciwieństwie do antybiotyków nie niszczy naturalnej flory bakteryjnej. Podczas około 100 letnich badań nie zaobserwowano dotąd chorobotwórczych mikroorganizmów, które by się uodporniły na jego działanie.
Koloid (roztwór koloidalny) to materiały, pierwiastki, jony , które chętnie „krystalizują" i przenikają przez błony komórkowe. Postać taka umożliwia asymilację tych cząstek. Najogólniej mówiąc koloid (roztwór koloidalny) to drobniutkie cząsteczki(niewidzialne gołym okiem), które nie rozpuszczają się w nośniku lecz trwają w nim w postaci (niewidzialnej) zawiesiny.
W powszechnym obiegu funkcjonuje szereg zamiennie stosowanych określeń dotyczących srebra koloidalnego.
Generalna uwaga: Jeśli producent(dystrybutor) nie podaje na etykiecie informacji
(niejonowe, metaliczne, jonowe, niechemiczne), a ogranicza się do użycia w nazwie ..."nanosrebro koloidalne" to w większości przypadków okazuje się srebrem metalicznym, niejonowym!
3. Co to jest srebro koloidalne?
To drobniutkie wielkości od 1nm – 100nm cząsteczki jonów srebra lub atomów srebra (niewidzialne gołym okiem), które nie rozpuszczają się w nośniku lecz trwają w nim w postaci (niewidzialnej) zawiesiny.
W powszechnym obiegu funkcjonuje szereg zamiennie stosowanych określeń dotyczących srebra koloidalnego. Dla rozeznania i rozróżnienia poszczególnych sreber koloidalnych przedstawiam poniżej „słownik":
Nano-srebro koloidalne ("Masło maślane")– wytwarzane za pomocą nanotechnologii metaliczne cząstki srebra koloidalnego (zawiesina koloidalna cząstek metalicznych).
Niejonowe srebro koloidalne – jak wyżej
Nano-srebro koloidalne metaliczne – jak wyżej
Nano-srebro koloidalne niechemiczne (metaliczne) – jak wyżej
Woda srebrna – bliżej nieokreślona technologia wytwarzania, często (koloid?) zawiera domieszki innych składników „polepszających" skuteczność, bądź wpływających na cenę.
Srebro koloidalne tonik – jak woda srebrna
Srebro koloidalne jonowe – roztwór koloidalny dodatnich jonów srebra i bardzo małych(nano) cząstek srebra uzyskany w procesie elektrolizy.
Generalna uwaga: Jeśli producent(dystrybutor) nie podaje na etykiecie informacji (niejonowe, metaliczne, jonowe, niechemiczne), a ogranicza się do użycia w nazwie ..."nanosrebro koloidalne" to w większości przypadków okazuje się On być srebrem metalicznym, niejonowym!
4. Jakie znamy rodzaje sreber koloidalnych?
Rodzaje sreber koloidalnych dzielą się w zależności od technologii ich wytwarzania:
- srebro koloidalne jonowe – otrzymywane w procesie elektrolizy. Roztwór koloidalny jonów srebra, najczęściej w stężeniu 5 – 15 ppm, rzadziej wyższe ( do 25 ppm) do celów dezynfekcyjnych.
- srebro koloidalne niejonowe – otrzymywane w procesie nanotechnologii. Roztwór koloidalny pojedynczych atomów lub cząstek wieloatomowych srebra najczęściej w stężeniach 25, 50 a nawet 100 ppm i więcej.
- inne synonimowe nazwy „nano-srebra koloidalnego” – jak wyżej.
5. Czym różni się koloidalne srebro jonowe od koloidalnego srebra niejonowego?
Technologią pozyskiwania srebra koloidalnego, co implikuje rodzaj cząstek koloidalnych: jonów lub atomów i cząstek wieloatomowych srebra. Różnice przejawiają się przede wszystkim w działaniu srebra koloidalnego w organizmie człowieka, skuteczności tego działania oraz ewentualnych działaniach ubocznych.
6. Które srebro jest właściwe do celów paramedycznych i dlaczego?
Ze względu na skuteczność działania oraz brak działań niepożądanych koloidalne srebro jonowe wykazuje wg różnych źródeł 100 do 10 000 razy silniejsze działanie niż porównywalne stężeniem srebro metaliczne!
„Srebro metaliczne nie ma żadnych właściwości przeciwdrobnoustrojowych, musi być ono zjonizowane, srebro w formie niezjonizowanej jest obojętne, a (dopiero) kontakt z wilgocią prowadzi do uwalniania jonów srebra”. Cytat z opracowania naukowego. Źródła na końcu opracowania. <jonczymetal.pdf>
Z tych względów działanie sk niejonowego zależy od ilości zjonizowanych atomów w środowisku kwaśnym w organizmie. Stosowanie o wiele wyższych stężeń sk niejonowego nie jest w stanie „wyrównać” bezpośredniego działania dodatnich jonów sk jonowego. Może to doprowadzić także do nieporządanego odkładania się srebra w organizmie.
7. Czy są badania naukowe potwierdzające działanie srebra koloidalnego jonowego?
Oczywiście tak!
Szczegółowe, oparte na przytoczonych źródłach, wyjaśnienie działania i różnic do zapoznania się w załączonym opracowaniu.
8. Czy są badania naukowe potwierdzające działanie nano-srebra koloidalnego?
Nie znalazłem żadnych źródeł badań o wyższości nano-srebra koloidalnego(srebra metalicznego, niejonowego itp.).
9. Na jakie patogeny i choroby działa SK jonowe?
Zastępuje z powodzeniem antybiotyki, które niszczą zaledwie około 6 -7 bakterii, natomiast srebro koloidalne aż 650 wirusów, grzybów, pleśni i bakterii. Jonowe srebro koloidalne w przeciwieństwie do antybiotyków nie niszczy naturalnej flory bakteryjnej. Podczas około 100 letnich badań nie zaobserwowano dotąd chorobotwórczych mikroorganizmów, które by się uodporniły na jego działanie.
GŁÓWNE ZALETY JONOWEGO SREBRA KOLOIDALNEGO:
- jest nietoksyczne
- zostaje wydalone w ciągu kilku dni – nie kumuluje się
- nie podrażnia układu pokarmowego
- nie osłabia wątroby
- działa jak selektywny antybiotyk
- zabija ponad 650 patogenów
- niszczy grzyby i pleśnie oraz pasożyty
- wspomaga rozwój komórek
- nie podrażnia błon śluzowych
- oczyszcza wodę, odkaża
- działa przeciwzapalnie
- nie szczypie w oczy
- nie reaguje z lekami
- wzmacnia odporność organizmu
- jest bezpieczne dla kobiet w ciąży i karmiących matek
- bezbarwne, bez zapachu
- srebro nigdy nie wykazało interakcji lekowej z żadnym lekiem.
W LITERATURZE MEDYCZNEJ RÓŻNYCH AUTORÓW WYMIENIA SIĘ:
Do stosowania zewnętrznego
Koloidalne srebro stosowane jest do: skaleczenia, rany, zadrapania, do zakraplania do nosa czy oczu – jest zupełne niebolesne, ponieważ nie podrażnia komórek i tkanek. Nie stosuje się nanoszenie bezpośrednio na skórę przy pomocy kataplazmów* (ciepłych okładów), rozpylacza (sprayu) w przypadku takich obrażeń i schorzeń jak: Oparzenia te poważne w tym słoneczne, Trądzik, Wysypka, Swędzenie skóry, Opryszczka, Zakażenia drożdżakami, Brodawki miękkie skóry, Zmiany skórne, Infekcje uszu i oczu, Ostre zapalenie spojówek, Grzybice skóry, Ospa wietrzna, Zapalenie skóry, Otwarte rany i skaleczenia, Ukąszenia owadów, Łuszczyca, Kurzajki, Odbarwienia skórne
* Kataplazmy to rodzaj ciepłych okładów, które są wykonywane z miazg warzywnych i nasion roślin oleistych. Od dawnych czasów są wykorzystywane w celu wspomagania leczenia stanów ropnych skóry, jak czyraki, opuchlizny, czy stłuczenia.
Do stosowania wewnętrznego
Przykłady zastosowania wewnętrznego:
Grypa, Katar, Zapalenie migdałków, Czyraki, Świąd odbytu, Rzeżączka, Dyzenteria, Czerwonka bakteryjna, Hemoroidy, Obfite białe upławy, Zapalenie pęcherza moczowego, Zatrucie toksynami we krwi, Błonica, Zapalenie najądrza, Różyczka, Artretyzm, Zapalenie płucnej, Posocznica, Reumatyzm, Cholera, Cukrzyca, Półpasiec, Egzema, Zakażenia gronkowcami, paciorkowcami, Zapalenie żołądka, Syfilis, Zapalne problemy jelitowe, Gruźlica, Zapalenie naczyń chłonnych, AIDS, Malaria, Zakażenia drożdżami, Pasożyty krwi, Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, Przeziębienia, Zapalenie okrężnicy, Biegunka, Przerost prostaty, Ostry gościec stawowy, Rwa kulszowa, Koklusz, Zapalenie płuc, Dur brzuszny, Inne stany zapalne.
Uwaga: przed zastosowaniem srebra koloidalnego w przypadku wystąpienia pierwszych objawów choroby należy skontaktować się ze specjalistą medycznym.
10. Jakie dawki stosuje się przy leczeniu srebrem koloidalnym jonowym?
Szerokie spektrum działania leczniczego jonowego srebra koloidalnego nie pozwala na ujednolicenie aplikowanych dawek czy sposobów leczenia. Dodatkowo, jak zresztą przy większości leków występują różne podatności na leczenie SK jonowym. Tu, niestety należy indywidualnie dopasować dawki i częstotliwość, czy sposoby używania zewnętrznego SK jonowego.
Poniżej podaję kilka ogólnych zasad stosowania SK jonowego.
- stężenie do aplikacji wewnętrznej nie powinno przekraczać 5 – 15 ppm
- stężenie do aplikacji zewnętrznej nie powinno być wyższe jak do wewnętrznej.
Ogólne zasady przechowywania:
- szczelnie zamknięte w brązowej butelce
- chronić przed światłem
- nie trzymać w lodówce
- z dala od źródeł promieniowania elektromagnetycznego
- nie dłużej niż 12 miesięcy.
Ogólne zasady używania:
- nie rozcieńczać koloidu! Jego skuteczność bierze się także z aktywności elektrycznej( jony dodatnie Ag+). Rozcieńczenie płynem innym niż woda destylowana może spowodować reakcję redukującą aktywność biobójczą srebra. Przykładem jest vit.C zjonizowana (-).
- nie mieszać z innymi substancjami,
- zachować odstęp czasowy min. 1/2 godziny od spożycia lub użycia innych substancji.
- do odmierzania i zażywania nie używać łyżeczek metalowych(chyba, że srebrnych). Potrzebna dawkę odmierzyć np. w kieliszku.
SPOSOBY PRZYJMOWNIA
Roztwór srebra koloidalnego stosuje się doustnie, miejscowo, dopochwowo, doodbytniczo, dożylne, domięśniowo, do płukania gardła, oraz jako krople do oczu i uszu. Może być podawane przy pomocy rozpylacza czy wciągane do nosa lub płuc, może być bezpiecznie stosowane w odparowywaczach bądź nawilżaczach w przypadku infekcji górnych dróg oddechowych.
Irygacje (płukanki) - 1 do 4 łyżeczek na litr wody.
Lewatywy: 4 łyżeczki (20 ml) roztworu koloidalnego na 1000 ml wody.
Koloidalne srebro przyjmuje się doustnie, aby leczyć prawie wszystkie dolegliwości. Roztwór jest wchłaniany również z jamy ustnej przez śluzówkę do krwioobiegu. Niekiedy roztwór stosuje się doustnie i miejscowo, jak w przypadku trądziku. Srebro jest usuwane przez nerki, układ chłonny i jelita.
DAWKOWANIE
Maksymalna dawka, którą można przyjmować bezpieczne.
Agencja Ochrony Środowiska USA (EPA) stwierdziła, ze 325 mikrogramów srebra koloidalnego w dawce dziennej jest nietoksyczne dla organizmu ludzkiego o wadze 72 kg.
Przyjmując, że w jednej plastikowej łyżeczce (5ml) Srebra Koloidalnego (o koncentracji 10 ppm), znajduje się 50 mcg srebra, bezpiecznie możemy zażywać do 6 łyżeczek plastikowych (30 ml) dziennie jeśli nasza waga nie przekracza 72 kg.
Z czasem każda osoba powinna ustalić indywidualnie wymaganą dla siebie dawkę, biorąc pod uwagę stan swojego zdrowia lub jego brak, inne preparaty mineralne jakie obecnie zażywa, jak np: koloidalne minerały, indywidualny poziom tolerancji i wszystkie inne czynniki Jej tylko znane. Ja stosuję w razie potrzeby dawki nawet 2 - 3 krotnie wyższe niż tu podawane, jako uderzeniowe przez 2 - 3 dni...
Zalecany sposób przyjmowania(wg literatury medycznej)
Dorośli:
* Profilaktycznie: do 1 łyżeczki dziennie (ok. 5 ml., ok.15-16 kropli).
* Przy przeziębieniach, infekcjach i grypie: cztery razy dziennie 1 łyżeczka (4 x 5 ml).
* Przy schorzeniach przewlekłych: dwa razy dziennie 1 łyżeczka (2 x 5 ml)
* Dla podniesienia witalności: do 6 łyżeczek dziennie (do 30 ml)
* Jako środek wspomagający trawienie: przed posiłkiem ok. ¼ łyżeczki (1,5 ml).
* Kobiety w ciąży i karmiące jak wyżej po konsultacji z lekarzem
Dzieci:
* Maksymalnie połowę dawki dla dorosłych( dopasowując dawkę odpowiednio do wagi ciała).
UWAGA: Zachować szczególną ostrożność w przypadku dzieci poniżej 2 roku życia. Zaleca się podawanie 5-10 kropli dziennie.
11. Jaka jest fizjologia działania SK jonowego na patogeny i komórki ludzkie?
W pierwszym rzędzie jony srebra zakłócają pozyskiwanie energii przez komórki bakterii oraz grzybów. W takich oto okolicznościach dochodzi do przerwania łańcucha oddechowego komórki. Wiąże się to z kolei z faktem, że komórki zaczynają wtedy obumierać. Dzieje się to bardzo szybko, bo zaledwie w przeciągu kilku minut. Tracą elektrolity, wysychają i kurczą się.
Srebro ma także wpływ na kwasy nukleinowe bakterii, które są uważane za najważniejsze nośniki informacji genetycznej (RNA i DNA). Łączenie się ich ze srebrem wiąże się z zahamowaniem funkcjonowania RNA bądź DNA. To z kolei sprawia, że nie dochodzi do namnażania się komórek, ponieważ uniemożliwiony został odczyt informacji genetycznej.
Tego typu interakcja jest zatem współodpowiedzialna za działanie niszczące mikroorganizmy (Landsdown 2002a).
Tematem dyskusji jest także powodowane przez srebro odrywanie się membrany od ściany komórki (Wulf i Moll 2004). Srebro może reagować także z innymi częściami komórek bakterii i w ten sposób wpływać na ich funkcje. Poza tym zachwiana zostaje tutaj także gospodarka fosforanami. Fosforany wyciekają, a komórka bakterii zostaje trwale uszkodzona.
Oto informacje na temat oddziaływania jonów srebra na bakterie (patrz: Giihring 2000):
Oddziaływanie na plazmę zarodkową:
- Tworzenie wiązań z DNA i/lub RNA
- Niszczenie kwasów nukleinowych
- Zahamowanie możliwości odczytu informacji genetycznej
Oddziaływanie na aminokwasy, proteiny i enzymy:
- Tworzenie wiązań z tiolami
- Niszczenie ważnych dla życia enzymów
Utrudnienie pozyskiwania energii:
- Reakcja z cytochromami (części łańcucha oddechowego)
- Wpływ na transport elektronów
Oddziaływanie na membranę komórki:
- Zmiana jej przepuszczalności
- Zachwianie gospodarki fosforanów
– Utrata płynu komórkowego i wysychanie komórki
W przypadku komórek drożdżaków zauważyć się daje jeszcze jeden mechanizm działania. Decydujące znaczenie, jeśli chodzi o odbudowę ścian komórki, ma pewien charakterystyczny enzym (izomeraza foifomannozy). Jego brak oznacza, że komórka zaczyna tracić ważne dla jej prawidłowego funkcjonowania składniki. Srebro hamuje tutaj wytwarzanie się tego enzymu. Nie dotyczy to jednak bakterii Eschericha coli (Landsdown 2002a).
Z pewnością zapytacie Państwo, dlaczego srebro nie niszczy naszych komórek. Komórki organizmów wielokomórkowych (człowiek i zwierzę) są o wiele większe od komórek jednokomórkowców. Tak więc "przeciwnik" w tym przypadku jest o wiele większy. Aby wywołać porównywalne efekty, trzeba by tutaj koloidu o dużo wyższym stężeniu (Alt et al. 2003). Do tego dochodzi jeszcze kolejny aspekt. W przypadku bakterii ważne części składowe łańcucha oddechowego (enzymy odpowiedzialne za pozyskiwanie energii) znajdują się po zewnętrznej stronie komórki i stąd są one łatwiej dostępne dla srebra. U nas enzymy te znajdują się w środku, w komórce. Poza tym komórki naszego organizmu mają wiele mitochondriów. Dlaczego nie mogą one zostać zniszczone - na to pytanie uzyskamy odpowiedź, jeśli dokonamy porównania mitochondriów z bakterią: Srebro koloidalne już w niewielkich ilościach jest w stanie zniszczyć bakterie. Jeśli zaś chodzi o to, aby uniemożliwić pozyskiwanie energii naszym komórkom, potrzebne jest duże jego stężenie, ponieważ w naszych komórkach jest niezliczona liczba mitochondriów.
Często wspomina się także, że srebro koloidalne niszczy bakterie w przeciągu 6 minut. Stwierdzenie to odnosi się do wypowiedzi Henry'ego Crookes'a z 1914 roku, która brzmi: "Nie znam mikroorganizmów, które podczas przeprowadzanych w laboratoriach doświadczeń nie zostałyby zabite w przeciągu 6 minut" (cytat z Jeffersona 2003). Informacji tej nie należy jednak traktować zbyt dosłownie. Gibbs przetestował różne mieszaniny zawierające srebro i doszedł do wniosku, że w przypadku niektórych z nich srebro potrzebowało prawie półtorej godziny, aby zredukować ilość znajdujących się w nich skupisk bakterii z 500 do 10. Nie powinniśmy się jednak przerażać faktem, że nie wszystkie bakterie zostały tutaj wyniszczone. Ważne jest przecież w końcu spostrzeżenie, że srebro koloidalne w ogóle działa.
Źródła: Literatura medyczna
1. Plik pdf. do pobrania w internecie „Srebro koloidalne - rewolucja w leczeniu” Josef Pies
2. Plik pdf. do pobrania w internecie „Srebro koloidalne. Naturalny antybiotyk.” Wojciech Gziut lub link http://naturalna-medycyna.com.pl/biuletyn/img/srebro-koloidalne.pdf
12. Jakie cechy powinno mieć dobre SK jonowe? Jak to sprawdzić, kontrolować?
Cząstki SK obserwować można jedynie pod mikroskopem elektronowym. Im mniejsza cząsteczka, tym lepsza jest skuteczność koloidu. Niektórzy autorzy podają, że do celów leczenia alternatywnego, optymalna wielkość cząsteczek srebra to 1,5 nm do 5 nm przy stężeniu do 10 ppm. Jest to spore nadużycie, bo ilu z Nich miało możliwość zmierzenia wielkości aplikowanych cząstek przez mikroskop elektronowy. Ilu „rynkowych” producentów SK oglądało cząstki swojego SK pod mikroskopem elektronowym. Na rynku, jedynym mierzalnym kryterium „jakości” SK jest stężenie koloidu, które to można zmierzyć za pomocą Miernika TDS. Innym przytaczanym w zależności od potrzeby kryterium jest barwa. Przeciwnicy SK jonowego twierdzą że kolor żółty dyskwalifikuje srebro koloidalne. Prawdą jest, że naturalnym zabarwieniem SK w procesie elektrolizy jest złotawy odcień. Im wyższe stężenie tym intensywniejsze zabarwienie. Niekiedy sposób przechowywania nadaje srebru barwę żółtawą.
Konkludując – przy braku kontroli instytucjonalnej, jedyną gwarancją jakości jest wytwarzanie samodzielne SK jonowego lub zakup u pewnego źródła.
Przy zastosowaniu przewidzianych w literaturze medycznej reżimów co do parametrów procesu domowej elektrolizy, z cała pewnością można przyjąć, że otrzymany roztwór nie przekracza optymalnych parametrów co do wielkości cząstek i tym samym jest jakościowo wysoki! Dotyczy to również jakości użytej do procesu wody destylowanej(demineralizowanej). Ja i moi najbliżsi stosujemy własnej „produkcji” SK z b.dobrym skutkiem od 12 lat.
13. Czym kierować się przy zakupie SK jonowego?
1. Na etykiecie powinno znajdować się wyraźne określenie, że mamy do czynienia ze srebrem koloidalnym JONOWYM.
2. Oznaczenie stężenia SK jonowego 5 – 15 ppm. Wyższe może nie być „czyste”, może zawierać inne jony zanieczyszczeń.
3. Klarowne, bez osadów, przejrzyste, o lekko złotawym zabarwieniu
4. Oferowane w szklanej butelce koloru brązowego, szczelnie zamknięte.
5. Jeśli będzie ku temu możliwość, to można sprawdzić stężenie jonowe Miernikiem TDS
14. Jak wytwarzać samemu SK jonowe?
SK jonowe z racji wymaganego stężenia jonowego (5 – 15 ppm) jest stosunkowo proste do wytwarzania samodzielnego w domu. Oczywiście dla „Producentów” dbających o zachowanie czystości i staranności w całym przebiegu procesu. Na rynku jest co najmniej kilka ofert urządzeń (zwanych generatorami) umożliwiających domowe wytwarzanie. Oczywiście poza ceną różnią się zaawansowaniem technologicznym niekiedy ułatwiającym śledzenie procesu lub tylko uatrakcyjnieniem (gadżetami) oferty handlowej. Kluczowym staje się zachowanie niezbędnych parametrów elektrolizy w oferowanym urządzeniu:
- czystość elektrod srebrnych (próba 99,99)
- rozstaw i powierzchnia czynna elektrod
- wielkość gęstości prądu elektrolizy
- zmiana polaryzacji elektrod
- możliwość co najmniej częstego mieszania roztworu
Co najmniej kilku z tych parametrów nie spełniają urządzenia typu jonizator wody, w instrukcji których przewidziana jest opcja wytwarzania srebra koloidalnego(srebrnej wody itp.)
Z tych powodów po wieloletnich doświadczeniach został skonstruowany Elektrolizer BORET 4 http://www.srebro.koloidalne.com/
Lektura strony pozwoli podjąć decyzję o własnoręcznym wytwarzaniu jonowego srebra koloidalnego o przewidywalnie wysokich parametrach i jakości. Czego Państwu i sobie życzę!
